Ang Gem ng RAVEN
Hit: 441
LAN BACH LE THAI 1
Sa tuktok ng isang puno, isang uwak ang nagtayo ng kanyang pugad. Doon nakaupo ang may sakit, namumulang-feathered na ina-raven kasama ang kanyang apat na kabataan na malamig at gutom.
« Mag-tweet! tweet! »Sabi ng mga batang uwak,« Labis na gutom kami. Tatay, pakisabi sa amin ang ilang masarap, makatas na mga uod na makakain. "
At lumipad ang ama-uwak upang makakuha ng pagkain para sa mahina, nanginginig na mga nilalang. Lumipad siya at lumipad at lumipad hanggang sa makita niya ang isang batang lalaki na nakahiga sa damuhan ng isang damo.
« Ito ay isang patay na batang lalaki », Naisip ang uwak. « Maaari ko ring ipikit ang kanyang mga mata para sa aking mga maliliit na bata. "
At siya ay yumuko, pinipilit ang mga mata ng batang lalaki.
Ngunit ang batang lalaki ay isang kalabaw lamang na naghiga doon sa lubos na kawalan ng pag-asa dahil ang isa sa mga nagpautang ng kanyang panginoon ay kinuha ang nag-iisang kalabaw na dapat niyang alagaan. At natatakot siyang makatagpo ng galit na hitsura ng kanyang panginoon, samakatuwid ay nahiga siya sa damo na nagnanais na mamatay siya na iwanan ang mundong ito ng pagdurusa at kalungkutan.
Pagkakita niya sa wakas na uwak na umaandar sa itaas niya, sinunggaban siya ng kawan ng kalabaw at sinabi: « Nakuha kita, masamang ibon. Inilaan mong iputok ang aking mga mata, hindi ba? Ngayong nahuli kita, tiyak na papatayin kita. "
« Croak! croak! »Sabi ng takot na uwak. « Pakiusap ko, sir, para sa aking asawa ay may sakit ahd ang aking mga maliit na malamig at gutom. Kung hindi ako naniniwala na namatay ka, hindi ako darating upang saktan ka. Mangyaring, mangyaring itakda akong libre upang maghanap ng pagkain para sa aking mga mahihirap na bata. '
Ang balo ng kalabaw ay inilipat nito at pinakawalan ang uwak. Ngunit ang ibon ay nag-hang pa rin at sinabi: « Croak! croak! Napakabait mo sa akin at sa mahal kong pamilya, ginoo. Hayaan akong mag-alok sa iyo ng isang bagay bilang tanda ng aking pasasalamat. "
At sinampal niya ang isang napakatalino at magagandang hiyas, na ipinakita niya sa batang lalaki na masayang tinanggap ito.
« Croak! Croak! »Idinagdag ang uwak,« Ito ay isang napakahalagang hiyas, sapagkat ito ay may kapangyarihan ng mahika upang mabigyan ka ng anumang nais mo. '
Pagkatapos ay nagpaalam na ang ibon, naipasok ang kalangitan at nawala sa malayo.
« Sana magkaroon ako ng isang kalabaw upang ibalik sa aking panginoon. "
Hindi nagtatagal ang nais na ginawa kaysa sa isang kalabaw na lumitaw sa harap ng mga mata ng batang lalaki. Dinala niya ang hayop sa kanyang panginoon at nagbitiw sa kanyang trabaho dahil sa pagod na siya sa masamang katatawanan at kasamaan ng panginoon.
Umuwi siya sa bahay at hiniling: « Gusto ko bang magkaroon ako ng isang magandang bahay na napapaligiran ng isang magandang hardin. "
Bigla-bigla, isang napakagandang bahay ang tumaas sa mga puno.
Sa paligid nito ay isang magandang hardin na nag-iinit ng mga bulaklak at sikat ng araw. Malawakang nakabukas ang mga bintana ng bahay, at nakatayo sa pintuan ang mga lingkod na may suot na pintuan upang magmakaawa na pasukin ang batang lalaki. Nang siya ay nasa bahay, nakita niya ang isang malaking mesa na kumalat na may masarap na pagkain. Naupo siya roon at nasisiyahan sa pagkain, habang ang mga lingkod ay nag-aabang na makita na ang bawat hangarin niya ay natutupad.
Sa isang kamangha-manghang silid-tulugan, natagpuan niya ang maraming magagandang damit na karapat-dapat sa kanya, at inilagay niya ito, pakiramdam na mayaman at mahalaga.
Pagkatapos ang bata ay nais na magtaglay ng higit pa. Kinuha niya ang hiyas at hiniling: « Gusto ko bang magkaroon ako ng napakalawak na mga parang at mga palayan. '
Habang siya ay nagnanais, ang mga bukid na bukid sa paligid ng mga patlang ng bahay sa itaas na kung saan ay nag-hover sa mga janging bird, at mga magagandang butterflies.
Nabuhay ang batang lalaki ngayon sa malaking kayamanan at wala siyang kulang upang maging masaya.
Nagsimula siya subalit lumaki at isang araw ay parang nag-iisa. Muli niyang hinahangad: « Gusto ko bang magkaroon ng isang babaeng tulad ng diwata bilang asawa upang mapanatili akong kumpanya at ibahagi ang aking kayamanan. '
Doon, ang pinakamahusay na naghahanap-batang babae sa bansa ay lumapit sa kanya upang maging kanyang ikakasal. Ang batang babae ay may malalaking jet black eyes, at isang maayos na kutis ng satin, at ang binata ay nadama ng napakasaya.
Natagpuan ng ikakasal ang buhay sa magandang mansion na kaaya-aya at kasiya-siya, at bilang isang mahal at mapagmahal na anak na babae, nais niya na ibahagi ang kayamanan ng kanyang sariling magulang.
Tinanong niya sa kanyang asawa ang tungkol sa lihim ng kanyang biglaang kayamanan, at tanga niyang sinabi sa kanya ang lahat tungkol dito.
Isang araw, nang siya ay wala na, ninakaw niya ang hiyas at tumakbo pabalik sa kanyang sariling bahay.
Sa sandaling natanto ng binata ang kanyang dobleng pagkawala, siya ay labis na nagalit at umiyak ng walang magawa.
Nagpakita sa kanya ang Panginoong Buddha at sinabi: « Anak ko, narito ang dalawang mahiwagang bulaklak, isang pula at isang puti. Dalhin ang puting bulaklak sa bahay ng iyong mga biyenan at mga nakakatawang bagay na mangyayari. Mag-apela sila sa iyo para sa tulong, at ang pulang bulaklak ay ililigtas sila mula sa problema. Ang lahat ay magiging maayos sa huli. '
Ginawa ng lalaki ang sinabi sa kanya.
Nang mailagay niya ang puting bulaklak sa gate ng bahay ng kanyang mga biyenan, nagpadala ito ng kakaiba at matamis na halimuyak na ang lahat ay nag-amoy. Ngunit narito! sa isang kisap-mata, ang kanilang mga ilong ay naging mahaba, kaya't sila ay mukhang mga elepante'trunks, at ang mga kapitbahay ay umungol sa pagtawa nang makita nila ito.
Ang biyenan ng binata ay nagdalamhati: « Mabuting langit, ano ang nagawa natin upang makakuha ng ganoong sumpa sa atin? »
« Ito ay dahil ninakaw ng aking asawa ang aking hiyas », Sagot ng lalaki.
Ang kanyang biyenan ay nakaramdam ng labis na pasensya sa pagnanakaw, ibinalik ang hiyas, humingi ng tawad at humingi ng tulong.
Ang tao pagkatapos ay gumawa ng pulang bulaklak na kaagad na nabawasan ang mga noses sa kanilang normal na proporsyon at lahat ng tao ay nadama ng lubos na ginhawa at natutuwa.
Inuwi ng lalaki ang kanyang asawa, at masaya silang nabuhay muli. Maraming mga bata ang bom sa kanila at kapag ang lalaki na ngayon at may sakit, malapit nang mamatay, ang uwak ay dumating at umupo sa tuktok ng isang puno sa hardin, na nagsasabing: « Croak! croak! ibalik mo sa akin ang gem ko! Ibalik mo sa akin ang aking gem! '.
Ang matanda ay inilagay ang hiyas sa paanan ng puno. Nilamon ito ng uwak at lumipad sa asul na kalangitan.
TINGNAN KARAGDAGANG:
◊ Ang BICH-CAU Predestined Meeting - Seksyon 1.
Version Vietnamese bersyon (Vi-VersiGoo): BICH-CAU Hoi ngo - Phan 1.
Version Vietnamese bersyon (Vi-VersiGoo): BICH-CAU Hoi ngo - Phan 2.
NOTA:
1 : Ipinakilala ng Pambungad ng RW PARKES ang LE THAI BACH LAN at ang kanyang mga librong maikling kwento: “Si Gng. Si Bach Lan ay nagtipon ng isang kagiliw-giliw na pagpipilian ng Mga alamat ng Vietnam para dito natutuwa akong sumulat ng isang maikling paunang salita. Ang mga kwentong ito, nang maayos at simpleng isinalin ng may-akda, ay may malaking kaakit-akit, na nagmula sa walang maliit na bahagi mula sa kamalayan na ipinapahiwatig nila ang mga pamilyar na sitwasyon ng tao na nakasuot ng kakaibang damit. Dito, sa mga setting ng tropiko, mayroon kaming mga tapat na mahilig, mga nagseselos na asawa, hindi mabait na mga ina, ang mga bagay na napakaraming kwento ng katutubong Kanluranin. Isang kwento talaga Sinderela ulit muli. Nagtitiwala ako na ang maliit na librong ito ay makakahanap ng maraming mga mambabasa at pasiglahin ang magiliw na interes sa isang bansa na ang mga problema sa kasalukuyan ay mas nakakikilalang kilala kaysa sa kanyang nakaraang kultura. Saigon, ika-26 ng Pebrero 1958. "
3 :… Ina-update…
NOTA:
◊ Mga Nilalaman at larawan - Pinagmulan: Mga alamat sa Vietnam - Ginang LT. BACH LAN. Kim Lai Isang Quan Publisher, Saigon 1958.
◊ Ang mga tampok na sepiized na imahe ay naitakda ng Ban Tu Thu - kaysa sahdiavietnamhoc.com.
BAN TU THU
07 / 2020